Ahmet işyerinden Cemal’i telefonla arar.
-Ayşe’nin babası ölmüş. Cenazesi yarın bizim oradaki camiden kalkacakmış.
-Aaa! Allah rahmet eğlesin. İyi adamdı. Öğlen mi kalkacakmış?
-Evet. Gelecek misin? Çıkışta birlikte yemek yer miyiz?
– Tabii lan. hele sen ısmarlayacaksan hiç kaçırmam.
– İyi lan senden mi korkacağım. Hadi hoşça kal cenazede görüşürüz. Okumaya devam et
Phuket adası ve Bangkok gezimizi sezon dışında gerçekleştirdik. Yani o muhteşem maviliği, sıcak havayı deneyimlemedik. Şu an ekvator kuşağında yağmurlu sezonun ne olduğunu artık çok iyi biliyoruz.
Sonsuz yeşilliğin içindeki ada ve Bangkok hakkında sizlerle paylaşmak istediklerim. Okumaya devam et
Yaşam akıp gidiyor ve biz bunun içinde kendimize ait parçalar yaratmaya çalışıyoruz. Bu parçaları yaratıp onun gerçekliğinde büyüyüp gidiyoruz. Büyüdükçe etrafımızı aydınlatıyor muyuz yoksa karartıyor muyuz diye acaba kaçımız farkındayız? Okumaya devam et
YARDIM
“Yardım” kelimesini duyduğunuzda aklınıza gelen ilk şey nedir? Dürüst olun ve cevaplayın.
Başkasına yardım etmek geldi değil mi? Peki başkasına bu kadar yardım meraklısı olan sizler bu kelimeye şöyle baktınız mı hiç? Sıkı durun geliyor. Okumaya devam et
Meleklerle ilgili yazım bu blogta en çok okunan yazılardan olmuş. Çoğunluğumuzun yeni merakı olan meleklerle çalışmak, onlarla ilgili okumak, ilk başlarda heyecanla atladığım ama sonrasında da çok da derinlerine dalmadığım bir alan. Kendimi bilinçli bir şekilde değiştirebileceğim, değişimlerimin farkında olduğum enerjilerle çalışmak bana daha uygun olduğunu artık biliyorum.
Kendimizi değiştirebilip, yeniledikçe etrafımızda gelişen olayların yönü de değişebildiğine çok kez şahit oldum. Bununla ilgili başlangıç noktam da Theta Healingtir. Seviyorum Thetayı ileride ondan da bahsedeceğim. Okumaya devam et
Başkalarının kötülüğünü istemiyor, insanların farklılıklarına rağmen onları aşağılamıyorsanız siz iyi kalpli bir insansınız demektir. Aksilikler yaşıyorsanız ki bunu yaşamak son derece normaldir. Bunlara kızıp başkalarını suçlamak yerine Okumaya devam et
EJDERHA
Akşamın karanlığında, pencereden bir çift hüzünlü göz, yalnız sokağın ışıklarına, sonra da arkasına dönüp boş salona bakıyordu. Rüzgâr vardı. Yağmur yoktu. Yağmur olsaydı, içinin ağlama sesleri yağmurun sesline karışacaktı. Camdan uzaklaşan kadın, yaşlı gözleriyle evinin salonunu adım adım yürüdü. Sonra cama doğru tekrar yürüdü, yine dışarı baktı. Düşündü. Yalnızlık mı acı veriyordu? Yaşadıkları mı yoksa ? Okumaya devam et
Günaydın.
Nihayet diz ameliyatımı oldum. Ön çapraz bağ yerine dikildi. İşe gider gibi her gün fizik tedaviye gidiyorum. Günlerdir aynı rutinde giden bir durumdayım anlayacağınız. Okumaya devam et
Birazdan okuyacağınız yazı, uzun zaman boyunca kendimi alt üst etmemin sonucunda bana verilen bir hediyedir. Ameliyatımdan iki gece önce, bir gece ansızın”Yazı yazmalıyım” hissiyle oturup, kalemi bir kere bile elimden bırakmadan, akışla yazdığım bir yazıdır. Ne alıntı ne de çalıntıdır. Bunun benim için bir pusula olduğunu biliyorum ama umarım size de içinden bir şeyler yol gösterici olur. Değerinin sizin içinize akmasını dilerim.
Gün kendini bulma günüdür. Yandın yandın kavruldun. Tam ateşten alma zamanıdır seni. Yangınını serinletmek lazım artık. Ateşten yandığın kadar buzda dondurup kendini, yeniden can bulma zamanıdır. Donman demek hayatın bitti demek değildir. Tam olgunluk anında durmak ve yükselmek demektir. O yükselişte o Okumaya devam et
Kadın küçük çocuğunu alıp dağa kayağa gidecektir. Gitmesine 2 gün vardır ama hazırlıklara çoktan başlamıştır çünkü kadın bavul yapma özürlüdür. Bu yüzden hem kendinin hem çocuğunun bavulunu yapmak ona zor gelmektedir. Galiba bu beceriksizlik gençliğinden kalmaydı ama bu da başka zamanın hikayesiydi. Aile akşam vakti sofrada toplanır. Okumaya devam et
