Okuduğumuz ve gördüğümüz her şeyi nasıl oluyor da birbirimizden çok farklı yorumlayabiliyoruz? Bunun kaynağı nedir? Atalarımızdan gelen genlerimiz mi yoksa büyüdüğümüz yer, kişi ve koşullar mıdır acaba? Bu o kadar karmaşık bir konudur ki..
Bakış açılarının bize kattığı ya da aldığı şeyleri düşünen var mıdır acaba? Bize ne kadar zarar veya yarar sağladığını?
Bakış açısını illa doğru olarak sahiplenmek nereden gelmekte? Atalarımızdan aldığımız inatçılık geni ile alakalı olabilir mi? Atalar diyorum çünkü aile içinde daha kendini “inatçı” diye tanımlayana rastlamadım. Hep başkası inatçıdır karşı taraf inatçıdır ama kendimiz asla inatçı değilizdir. Olsa olsa ısrarcıyızdır.
Yıllardır yazma isteğimi geliştirmemi isteyen arkadaşlarım cafelere gitmemi tavsiye ederlerdi. Ben de ” ısrarla” gitmemeyi seçiyordum. Bugün gitmeyi seçtim. İçim çatlayacaktı gitmeseydim. Ben ne yapıyorum dedim ve gitmeyi seçtim.
Bunun adı asla inat değildir.:))Sadece ısrarla redediştir. Bu hafta bu ısrarcı bakış açımın beni bunaltıp küçük bir kazağın içine tıktığını anladım. Konuları bulamaz olmuştum. O kazağı büyütmenin yok hatta yenisiyle değiştirme olasılığını düşündüm. İçimde bir rahatlama ferahlık hissettim. bu benim için yeterliydi.
Israrcı bakış açımı değiştirmeye değip değmeyeceğini görmek için cafeye geldim ve bu yazı ortaya çıktı. Yani insanlık için sıradan ama benim için anormal bir adımdı.
Sinemaya gitmek için yanında arkadaş olmasına kilitlenen insan ve bundan asla vazgeçmeyen insan iyi bir filmi arkadaşı yanında yok diye izlemeyecek.
Her gün aynı kahveyi içmeyi alışkanlık eden bir kişi asla başka kahvenin tadını bilmeyecek.
Başkalarından yardım almamakta ısrar eden kişi başkasının desteği ile ne kadar rahatladığını bilmeyecek.
Belki bu değişikliklerin sonucunda ilkinde ne kadar haklı bir bakış açısına sahip olduğunu anlayacak. En azından “Hiç denedin mi?” diye sorana “Evet denedim ve hiç hoşlanmadım” diyerek sağlam kanıtlara sahip olacak. Öbür türlü “ya bir denesen belki seversin”i hep duymak zorunda kalacak.
Rutinden çıkmak benim için,denemeye değer bir atıştır. Bu denememin b enim için en hayırlısı olmasını dilerken sizin bakış açılarınızı tartmanıza vesile olduğumu umut ediyorum.
